Ontmoeten, mijn toverwoord voor 2022
Een rondje hardlopen door de polder is voor mij altijd een moment van bezinning. Even opgaan in de cadans, lekker uitwaaien en genieten van de ruimte van het weidse landschap. Zo ook vanmorgen. Vaak stel ik mezelf een vraag en dan volgt het antwoord als vanzelf en groeit en groeit tot een helder beeld of inzicht.
Vanmorgen was de vraag; wat wil ik voor 2022? Voor mezelf en in het algemeen. Kort daarna volgde als vanzelf het antwoord. ONTMOETEN.
Het ontmoeten van elkaar als mens. Samen ZIJN waar niets moet en alles mag ZIJN. Een ontmoeting waarin je werkelijk gezien wordt en je ware zelf laat zien. Waar naar je geluisterd wordt en je jouw eigen verhaal deelt. Een ontmoeting in het midden waar alles okay is, waar we gewoon mogen zijn in verbinding met elkaar en met respect naar elkaar. Want ik ben een andere jij.
Maar ontmoeten gaat verder dan de medemens. Zo kunnen we ook de aarde, de zon, de dieren en het leven ontmoeten. Ervoor kiezen om de verbinding aan te gaan met alles wat zij ons te brengen hebben. Het ritme, de antwoorden, de inzichten, de schoonheid en zoveel meer. En zoals we ons verbinden en de ontmoeting aangaan met alles buiten ons en zien hoe daar alles in verbinding staat tot elkaar. Zo mogen we ook onszelf ontmoeten en de verbinding aangaan met ons lijf, onze emoties en onze innerlijke stem. Ook daar rusten ritme, antwoorden, inzichten, schoonheid en heel veel meer. Als wij maar bereid zijn haar te ontmoeten.
Ontmoeten is voor mij het woord wat alles dekt. Letterlijk staat er ‘niet meer moeten’. En dat is precies wat we mogen doen. We mogen en willen van alles, maar we moeten niets. We hebben altijd een keuze. Daar zit onze vrijheid. En natuurlijk zijn er grenzen en zijn er wetten, maar hoe we daar mee omgaan is aan ons. Wij zijn altijd vrij. De grenzen zijn er alleen om ons te laten ervaren. Ons te laten ervaren waar het stopt. Ons te laten ervaren waar ik stop en de ander begint, waar mijn werkelijkheid stopt en dat van de ander begint, waar mijn waarheid stopt en dat van de ander begint. Want ik ben een andere jij.
En door te ervaren groeien we, ervaringen zijn ons voedsel. En je kunt het soms niet eens zijn met de gestelde grenzen, maar als je stevig in de grond staat, dan buig je er omheen. Er is altijd een weg naar boven, er is altijd een weg naar het licht. Je blijft gewoon groeien, net als een boom, stevig met je wortels in de aarde en je laat de stormen voorbijrazen en je buigt, maar knapt niet. Want jij bent flexibel omdat je niks moet, je mag en wil van alles, maar niks moet. Het enige wat je uiteindelijk zou moeten doen is loslaten voordat je barst. Afscheid nemen van dat wat je groei belemmerd of in de weg staat. En ja, dat doet soms pijn, maar het heelt vanzelf als je die pijn echt ontmoet en verwelkomt.
Als we het moeten loslaten, dan gaat het leven stromen. Zodra je loslaat ontstaat er weer ruimte om te ontvangen. Je kunt niet alles vasthouden. Dan stopt de stroming van de energie. Het is net als ademen. Je kunt niet blijven inademen, je moet het ook weer loslaten. En zo werkt het met alles. Laat los en bevrijd jezelf. Laat los en maak ruimte om te ontvangen. ONTMOET.
Ik wens iedereen heel veel mooie ontmoetingen voor 2022.