Van mij, Voor mij, hoe zie jij de wereld?
Hoe zou de wereld er uit zien als we zo zouden kijken? Zo zouden leven?
Ik daag je uit om het te proberen, om je mindset te veranderen. Met een andere blik de wereld in te kijken. Om alles wat je ervaart als van mij, alles waarbij je denk of voelt dit is Van Mij, dit te veranderen in; Voor Mij. Al je ‘bezit’, al je ‘eigendommen’, al je spullen en zelfs al je relaties en gevoelens.
Alles is ten aller tijde van zichzelf en is er voor jou om te ervaren, te verbinden, te voeden, tot je te nemen in welke vorm dan ook.
Hoe zou het zijn om zo al je ‘bezittingen’ los te laten, te bevrijden, vrij te geven aan zichzelf en het te zien als iets wat er is voor jou. Iets wat jou geschonken is, gegeven wordt; om te zien, te ervaren, te voelen, te leven, te laten bewegen of juist stil laten vallen. Kun je de bevrijding proeven die je daarbij creëert, voor jezelf en dat wat je los laat. Kun je daarbij de dankbaarheid voelen voor alles wat er voor jou is? Hoe anders ziet de wereld er dan voor je uit? En wat als we dit allemaal zouden doen? Kun je zien, waarnemen wat bezit met ons doet? Hoe het de wereld (ver)vormt?
Denk aan het loslaten van alle spullen die jij ervaart als bezit. Je huis, je kleding, echt alles. Dat dit er is Voor Jou in plaats van Van Jou. Dat je het koopt of huurt om er voor jou te zijn. En dat het soms gebeurt dat iets je ontnomen wordt, of dat wat was voorbij gaat. Dat de relatie wat je had met dat ‘bezit’, deze spullen, ten einde is om welke reden dan ook. Dat ze nooit van jou waren, maar iets wat er voor jou was. En dat daarbij de ervaring van het ontnomen worden en het gemis er ook voor jou is.
En zo komen we bij al je emoties, je verdriet, je boosheid, je angst, je vreugde, je pijn, je passie, alles. Om ze te zien als voor jou en niet van jou. Ze zijn van zichzelf en ze worden je geschonken om te ervaren, om je iets te vertellen, te laten voelen. Om daar nieuwsgierig naar te zijn en te onderzoeken. Te vragen wat ze je te vertellen hebben, waartoe ze je laten bewegen of juist stil laten vallen. En daarin steeds een laagje dieper te gaan, om het niet klakkeloos in te vullen, aan te nemen, maar te onderzoeken of het werkelijk waar is, waar is voor jou.
Denk aan al je relaties, je baan, je partner, je vrienden, maar zeker ook je kinderen (ook die gemist worden). Ze zijn ten aller tijde van zichzelf. Ze zijn er voor jou en jij bent er voor hen. Hoe ziet dat er voor jou uit? Om je zoon, dochter of partner niet te zien als Van Jou, maar als een kind of partner Voor Jou en zelfs voorbij die rollen. Dat het je geschonken is om een vader, moeder of partner voor hem of haar te zijn. Om te dit ervaren, dit te leven. Dat ze gelijk zijn aan ieder ander, dat ze mens zijn zoals ieder ander, niet meer en niet minder, een mens die er is voor jou, waar jij een speciale verbinding/relatie mee hebt. Hoe ziet ouderlijke trots er dan uit? Kun je ze loslaten, vrij laten om de wereld te ontdekken en hun paden en wegen te bewandelen? Mogen ze vallen en weer opstaan? Kun je ze zien los van jou en niet als verlengstuk van jezelf?
Dit leven, jou leven is er voor jou, het is en wordt je geschonken. Het leven met alles wat ze is, wordt ons geschonken. Ze is niemands bezit of eigendom, alles is voor ons allemaal en niets is voor niets. Kun jij de wereld ervaren door het leven te zien waarin alles je geschonken wordt en niets je overkomt? Dat werkelijk alles ons geschonken wordt om te ervaren, onze tops en onze flops, onze hoogte punten en onze diepte punten, al onze vreugde en zegeningen en al onze zorgen en problemen? En het nodigt je uit om daarbij voorbij de slachtofferrol te gaan? Durf jij het leven zo te zien?
Ga jij de uitdaging aan en bevrijd jij jezelf van al je bezit? Niet door alles de deur uit te doen en op te geven, maar door alles te zien als van zichzelf, door alles te zien als voor jou en daar dankbaar voor te zijn. Dat je met alles een relatie hebt, een verbinding. Dat het onvoorwaardelijk geven en ontvangen is van beide kanten. Jullie beide vrij zijn. Dat jij voor je huis mag zorgen en je huis voor jou zorgt. Dat jij je kinderen mag voeden en je kinderen jou voeden (op een andere laag). Dat jij je gevoelens mag ervaren en jij mag ervaren door je gevoelens. Dat werkelijk alles vrij is, van zichzelf is en cyclisch is, dat iets komt en weer gaat. De verbinding, de relatie, geboren wordt, groeit, je voed, transformeert, en uiteindelijk weer gaat.
En het ene is heel erg leuk en het andere totaal verschrikkelijk of vervelend en beide zijn even voedend, laten ons bewegen, groeien, ervaren en ontdekken naar wie en wat wij zijn.
En wellicht heb ik makkelijk praten, ik ervaar mijn leven als een geschenk. Alles gaat mij voor de wind. Ik ben gezond, er is een fijn huis voor mij, een liefdevolle partner, heerlijke dochters, voldoende saldo op de bank om onze inkopen te doen en nog zoveel meer Voor Mij en Voor Ons. Ik besef dat er legio mensen zijn waarbij deze vlieger niet op gaat. Die het niet makkelijk hebben, een leven leven die rond uit K.. is. Ik kan alleen een diep respect hebben voor het pad dat zij lopen, de weg die zij gaan. Steeds weer op staan, knokken voor hun bestaan, om zo te ervaren, te ontdekken wie en wat ze zijn.
Een andere wereld begint bij onszelf. Wij manifesteren en creëren de wereld met elkaar. Alleen jij hebt de controle over jou gedachten. Gedachten waarmee we de wereld tot werkelijkheid dromen. Zo boven, zo beneden. Zo binnen, zo buiten.