Laten we even stil zijn om te luisteren naar wat we echt te zeggen hebben.

Ik begin ze steeds meer te koesteren; de momenten van stilte waarin ik echt kan luisteren naar mijzelf en mijn hart. Dat wat in mij zit komt dan als vanzelf naar boven.

Het valt niet mee om deze momenten van stilte te creëren. Opgeslokt door de drukte van alle dag, afgeleid door wereldse zaken en overheersende gedachten. Wanneer we eindelijk rust hebben vullen we onze tijd met tv, sport, muziek of misschien zelfs wel het lezen van een boek.

Als we echt stil zijn kunnen we gaan luisteren, maar het lijkt wel alsof we absoluut niet stil willen zijn. Niet willen of durven te luisteren naar onszelf. De stilte maakt ons bang en onzeker en maar al te graag vluchten we de drukte weer in en zoeken we afleiding. Om zo maar niet te moeten luisteren. Want wie weet wat er dan naar boven komt? Wie weet wie je dan bent? Wie weet welke antwoorden je daar vindt? Wie weet wat voor veranderingen dat met zich mee brengt? Dat is doodeng.

Maar wat in de momenten van stilte naar bovenkomt zit al in jou en vluchten is ontkennen van jezelf. Vluchten van wie je werkelijk bent. Wanneer je niet kunt luisteren naar jezelf, jezelf niet wilt zien, jezelf niet vertrouwd en je niet van jezelf kunt houden om wie je van binnen bent. Hoe kun je dan ooit werkelijk naar een ander luisteren, een ander echt zien, vertrouwen of oprecht liefhebben? En hoe ben je dan ooit in staat om waarachtig gelukkig te zijn?

Ik daag je uit! Doen, durf en de waarheid. Word eens echt stil en luister, luister naar wat er in je zit en naar boven wil komen. Luister naar wat jouw hart je te vertellen hebt en je zal de waarheid vinden.

Misschien loop je met een vraag; wie ben ik? wat wil ik? waar word ik gelukkig van? ben ik gelukkig? hoe voel ik mij echt? ben ik dankbaar? etc. etc. Stel jezelf dan die vraag en geef jezelf de tijd om het antwoord te vinden. Soms moet je de vraag even laten weken en wat nachtjes over slapen, maar het antwoord zit al in je en komt vanzelf naar boven als jij werkelijk wilt luisteren.

Schrijven is hierbij erg fijn. Pak een pen en een schriftje en begin gewoon de schrijven. Geen lijstjes, maar alles wat er in je opkomt. Je mag van de hak op de tak springen, dat geeft niet. Volg gewoon je gedachten en ze worden vanzelf rustig en helder.

– by Sabina